De week werd afgetrapt op maandagochtend met het welkom heten van de delegatie. Op dinsdag loten er nog twee onderzoekers van instituut Clingendael bij de delegatie aan. Het programma gedurende de week was druk, vol met afspraken, recepties en bezoeken. Op maandagavond hebben we 's avonds met de hele delegatie bij La Quzu gegeten, een prachtig restaurant in de oude binnenstad van Baku met een heerlijke lokale cuisine. Na wat aandringen waren de serveerders zelfs bereid om de muziek wat zachter te zetten, zodat we elkaar tijdens het eten ook gewoon konden verstaan. Het blijft je soms verbazen 😉 .
Dinsdagochtend sloten de twee onderzoekers van Clingendael aan. Die dag heb ik voornamelijk op kantoor gewerkt om als aanspreekpunt te fungeren voor alle leden van de delegatie en wijzigingen in het programma te communiceren. 's Avonds waren wij uitgenodigd voor de Koningsdag receptie van de Belgische Ambassade. Dit vond plaats in het Fairmont Hotel, gevestigd in één van de drie Flame Towers. Op deze receptie kwam ik in contact met drie jonge Franse diplomaten. Boeiende gesprekken die we naderhand hebben doorgezet in de skybar, gevestigd op de 19e verdieping van het eerdergenoemde hotel.
Eén ding wat direct opvalt aan het leven van een diplomaat, de onregelmatige werktijden. Het lijkt wellicht luxueus of elitair om naar al die recepties te gaan. Echter, voor de diplomaten hier is een netwerkreceptie om 20.00 's avonds even belangrijk als een vergadering om 09.00 's ochtends. Het wordt heel serieus genomen en toont in mijn optiek aan dat diplomaten lange en soms zeer onregelmatige werkdagen hebben. Dinsdag begonnen we om 08.15 en uiteindelijk was ik rond 00.00 weer thuis. Weinig momenten van ontspanning die dag. Na een lange en vermoeiende dag ging mijn wekker al weer om 07.00, want woensdag stond in het teken van een Fieldtrip naar Jalilabad, waar we een Woman Resource Centre gingen bezoeken. Dit Woman Resource Centre is een project opgezet door de UNDP, wat in het merendeel van de provincies van Azerbeidzjan vestigingen heeft. De Nederlandse ambassade hebben het project in Jalilabad gefinancierd. Na een lange autorit van 2.5 uur waren wij aangekomen in Jalilabad.
Fun-fact: het land Azerbeidzjan kent 9 verschillende (van de 12 bestaande!) klimaatzones.
Het was dan ook een verassing toen we het woestijnachtige klimaat van Baku achter ons lieten en het tropische klimaat van Jalilabad tegemoet reden. Eenmaal aangekomen werden we onthaald in een werkelijk spectaculair pand waar o.a. het Woman Resource Centre zich gevestigd had. Na een aantal gesprekken gevoerd te hebben met een aantal van de betrokken vrouwen werd het tijd voor ons om ons naar de vergaderzaal te begeven. Eenmaal binnen zaten daar een stuk of 60 vrouwen, allemaal betrokken bij dit Resource Centre in Jalilabad. De vergadering stond in het teken van de problemen die vrouwen in de desbetreffende provincie ervaren, belemmering die zij tegenkomen in hun persoonlijke ontwikkeling en het opstarten van een eigen bedrijf. Na het aanhoren van de verhalen besef je je dat er nog een lange weg te gaan in is in het wegnemen van stereotypen en andere belemmering in de ontwikkeling van deze vrouwen.
Vervolgens hebben wij drie bedrijven van vrouwen bezocht, die zijn opgericht met o.a. de hulp van het Woman Resource Centre. Als eerst een bedrijf van een imker, de tweede betrof een beauty salon en de derde was een patisserie. Ik vond het ontzettend inspirerend om het doorzettingsvermogen en de veerkracht van deze vrouwen te zien.
Op donderdag hebben we een meeting gehad met het Human Rights House. Dit betrof een rondetafelgesprek waar we veel over belemmeringen hebben gesproken die vrouwen in Baku tegenkomen in hun dagelijks leven. Gevolgd met een lunch samen de Nederlandse community in Baku. Er zijn rond de 40 Nederlands sprekende mensen in Baku en het is goed om daar regelmatig in contact mee te blijven, zodat ze met eventuele vragen of problemen de ambassade weten te vinden.
Later op de middag ben ik mijn gas, water en internet rekeningen gaan betalen. Ik was hier een aantal dagen te laat mee, dus het had prioriteit. De kans bestaat namelijk dat je hier wordt afgesloten van de elektriciteit wanneer je het vertikt om te betalen. Het betalen van de rekeningen werkt hier op een voor mij nieuwe maar uiterst doeltreffende manier:
Je rekening krijg je op een papieren briefje ingeklemd tussen je deurpost. De kosten voor mij bedroegen 5 manat (3 euro) voor het water en 12 manat (7euro) voor de elektriciteit.
Dit briefje neem je mee naar een automaat welke op verschillende plekken in de stad gepositioneerd staan, bijv. bij in alle metrostations.
Hier typ je je code in die op het papieren briefje staat, checkt of het bedrag klopt en je stopt er contant geld in. Voilla! Een kind kan de was doen.
Vrijdag, en tevens de laatste dag van het drukke programma, stond voornamelijk in het teken van ons Baku Jazz Concert. Het Baku Jazz Festival is een groot Jazz festival wat voor de 17e keer georganiseerd wordt in Baku. Wij hebben een van de optredens georganiseerd in samenwerking met de Nederlandse artiest Mike Del Ferro. Ik was verantwoordelijk voor alle uitnodigingen, gastenlijsten en deels voor de aankleding van het event. Voorafgaand aan het concert was er nog een moment voor de afscheid van een oud-collega en de introductie van onze nieuwe collega. Er waren zo'n 100 mensen op de receptie en het concert was bijna uitverkocht. Al met al, een groot succes!
Op zaterdag dienden alle spullen weer teruggebracht te worden van het International Mugham Centre naar de Ambassade. Dat was nog een hele klus, omdat alle banners en vlaggen her en der verspreid lagen en niemand op de locatie regie had. Uiteindelijk arriveerde de verhuiswagen en is het allemaal goedgekomen. Leuke gesprekken gehad met de verhuizers, die geïmponeerd waren door onze Nederlandse vlag. Al snel ging het gesprek over voetbal en werden er voorspellingen gedaan over de wedstrijd van Senegal - Nederland. Eén van de verhuizers kon mij in slecht Engels uitleggen dat hij verwachtte dat het 0 - 1 zou worden, ik had mijn geld gezet op 0 - 4. Afwachten wie er uiteindelijk gelijk krijgt!
Overige voorspellingen van verhuizers:
- Verhuizer 1: Portugal wereldkampioen - Verhuizer 2: Brazilië wereldkampioen - Mijn voorspelling: Argentinië wereldkampioen |
Comments