n de nacht van zondag op maandag is Lotte weer vertrokken naar Nederland. Na een kort nachtje moest ik er toch echt weer aan geloven en zat ik om 09.00 weer op kantoor. Op deze dag hadden Ambassadeur Pauline Eizema en ik nog een laatste energy-meeting, dit keer met Achmad Humbatov een energie onderzoeker en onderwijzer van de ADA-University en het Institute for Development and Diplomacy. Een ontzettend interessant gesprek.
Azerbeidzjan bezit over gigantische olievoorraden en met de inkomsten van de export hiervan is het land de afgelopen jaren ontzettend gegroeid in welvaart. Sinds een aantal jaar positioneert Azerbeidzjan zich ook als export-speler op de wereldwijde gasmarkt. Zij proberen een deel van het gat te vullen wat ontstaan is door de keuze van Europese lidstaten om geen gas meer te importeren uit Rusland. Interessant genoeg zijn de gasvoorraden van Azerbeidzjan groot, maar niet zo groot als hun olievoorraden. Op de wereldwijde gasvoorraad-ranglijst staat Azerbeidzjan op plek 25. Ter vergelijking, Nederland staat op plek 26. Om aan al hun exportverplichtingen te kunnen én ook nog genoeg gas over te houden voor binnenlands gebruik moet Azerbeidzjan op dit moment gas importeren uit andere landen. De eigen productie voorziet in genoeg gas voor export, maar het is nog niet op een niveau om aan de volledige binnenlandse behoefte te voldoen. Bijzonder genoeg heeft Azerbeidzjan een korte termijn contract afgesloten met Rusland tussen november '22 en maart '23 voor de levering van een kleine hoeveelheid gas voor binnenlands gebruik. Dit is echter een vreemde gang van zaken, aangezien Azerbeidzjan haar eigen (dure!) gas naar Europa exporteert en (goedkoop!) Russisch gas inkoop voor binnenlands gebruik. Iets om in de gaten te blijven houden!
De rest van de week ben ik druk bezig geweest met het uitwerken van al de meetings. Mijn bevindingen moet ik uiteindelijk in een bepaald format schrijven, een zogenaamd 'bericht' die wordt gedeeld met ons ministerie van Buitenlandse Zaken om de informatiepositie van de ambtenaren te verbeteren. Het opstellen van deze politieke rapportages is een groot onderdeel van het werk op de ambassade.
Vrijdagavond hadden we afgesproken om met mijn collega en een tweetal Nederlandse mannen te gaan eten in de Shakespeare Pub. Deze twee Nederlanders werkten al ongeveer 12 jaar in Baku en hebben dus veel van de veranderingen in het land meegemaakt. We hebben ontzettend veel gelachen en ik heb geweldige verhalen gehoord over hun ervaringen de afgelopen tien jaar. Ook heb ik nog een potje pool gespeeld tegen een Engelsman genaamd Lee (het zou eens niet!) en ik ben nog nooit zo hard afgestraft. Lee bleek een bijzonder begaafd speler die iedereen de hele avond al de hoeken van de pub liet zien.
Op zaterdag werd ik uitgenodigd voor een verjaardag van een Colombiaanse diplomate in de Greenwich Pub. Hier had ze een zaaltje afgehuurd en waren er allerlei vrienden en mede diplomaten gekomen. Erg gezellige avond! Op zondag ben ik met een zwaar hoofd toch maar een rondje gaan hardlopen en in de avond speelde Man City - Spurs. Ik had me er erg op verheugd om deze wedstrijd lekker onderuitgezakt op de bank te gaan bekijken, alleen mijn WiFi deed het niet meer. Aangezien ik de wedstrijd toch graag wilde kijken, ben ik maar naar de pub gegaan, daar een biertje besteld en de wedstrijd gekeken. Je zult het niet geloven, maar toen mijn eerste biertje werd gebracht hoorde ik vier mannen twee tafels naast me Nederlands spreken. Ik mezelf even voorgesteld en het bleek dat zij alle vier voor het Nederlandse bedrijf Van Oord werkten. De grootste baggeraar van de wereld en tegenwoordig ook een grote speler op het gebied van de bouw van (offshore) windparken. Uiteindelijk ben ik de hele avond met hen in de pub blijven hangen, geweldige avond gehad!
Comments