Lotte kwam rond 04.00am aan op het Heydar Aliyev Airport in Baku. Vanwege enkele slechte eerdere ervaringen met nacht-taxi's, heb ik een bekende taxichauffeur geappt om mij heen en weer brengen naar het vliegveld. Eenmaal aangekomen in mijn appartement hebben we nog een aantal extra uurtjes slaap gepakt. Rond het middaguur hebben we een metro kaart voor Lotte gekocht en zijn we naar de busterminal (Autovaghzal) gegaan. Tijd voor een ritje met de bus naar Qusar! De bus was propvol en viel van ellende bijna uit elkaar, maar we hebben de reis overleefd!
Maandag zijn we vroeg opgestaan om direct om 09.00 spullen te huren en de piste op te gaan. Het was weer een prachtige dag met een temperatuur van ongeveer -2 graden Celsius en kraakheldere blauwe lucht. Na de lange dag skiën hebben we lekker ontspannen in de spa en hebben we heerlijk gegeten in het restaurant van het hotel.
Dinsdag hadden we een halve dag om te skiën, omdat we voor 3pm weer in Qusar moesten zijn om de laatste bus naar Baku te halen. Het was een bijzondere ochtend, omdat iedereen bij de skiliften ontzettend gespannen gedrag vertoonde. Zo was ik bijvoorbeeld al beneden bij de lift om op Lotte te wachten en smeekten de lift medewerkers mij om niet voor de poortjes te wachten, maar aan de zijkant naast de piste. Bijzonder. Op een gegeven moment pakten wij de gondel naar boven en waren de liftmedewerkers nog steeds gestrestst. 'Are you a professional??' en 'You cannot ski here now, wait 5 minutes' kregen wij te horen van de liftmedewerkers. Ik begreep er echt helemaal niks van. Uiteindelijk hebben we uitgelegd dat wij goed kunnen skiën en dat er geen reden is om zulk vreemd gedrag te vertonen en zijn we gewoon naar beneden geskied. Eenmaal bij de lift beneden viel alles op zijn plaats... De president was aan het skiën! Met drie bodyguards sterk schoot hij zo langs mij heen voor de stoeltjeslift. Lotte en ik wilden hem volgen in de lift, maar dat ging niet. We moesten ten minste vijf gondels achter hem blijven. In de middag had hij het gebied weer verlaten en was de rust bij de liftmedewerkers wedergekeerd.
Fun fact: de pistes worden volledig leeggeveegd als de president in het gebied aan het skiën is en er skien altijd drie bodyguards achter hem aan.
Woensdag moest ik gewoon werken, maar we konden wel gezellig samen lunchen! Dit keer zijn we bij een traditioneel Azerbeidzjaans restaurant gaan zitten: Fisincan, een absolute aanrader!
Gelukkig heb ik de avonden gewoon vrij, en is er nog genoeg tijd om samen met Lotte Baku te verkennen. We hebben heerlijk gegeten bij Сыроварня een van mijn favoriete restaurants in Baku. Na het eten hebben we een lange wandeling gemaakt langs de boulevard en hebben we de trappen naar de Flame Towers getrotseerd. Rond de Flame Towers heb je een uitzichtpunt, waarvan je een prachtig uitzicht hebt over de hele stad!
Funfact & aanrader: in de FlameTowers heb je op de 19e verdieping een bar zitten. Niet goedkoop, maar een schitterende plek om met een wijntje in de hand Baku te bekijken.
Op donderdag had ik samen met de ambassadeur Pauline Eizema een meeting bij het AIR Center gehad, een hoog aangeschreven onderzoeksinstituut in Baku. Tijdens onze gesprekken hebben we het voornamelijk gehad over het energie-partnerschap tussen Azerbeidzjan en de EU. Ook hebben we de (investerings) mogelijkheden voor Nederlandse bedrijven op het gebied van hernieuwbare energie besproken.
Hieronder twee afbeeldingen van één van de beste bakkerijen in Baku. De broodjes hier zijn voornamelijk zoet, vaak met rozijnen, creme of iets van glazuur.
De rest van de week moest ik ook gewoon werken, waardoor Lotte en ik eigenlijk alleen 's avonds met elkaar konden afspreken. De drie maanden dat ik in Baku woon heb ik gelukkig al veel restaurants kunnen uitproberen, dus ik kon Lotte meenemen naar de twee beste: Gazelli en Сыроварня. De bovenste drie afbeeldingen zijn in Gazelli en de onderste drie in Сыроварня.
Zaterdag was het prachtig weer en hebben we besloten om een grote wandeling te maken met de organisatie Camping Azerbaijan. Samen met een collega van de Franse Ambassade zijn we 's morgens vroeg vertrokken met een busje naar Quba om daar over te stappen op een Lada Niva 4x4. Achteraf bleek dat die auto geen overbodige luxe was... Vanaf Quba reden over alleen maar onverharde wegen naar het bergdorpje Haput. Vanaf Haput zouden we gaan wandelen naar het beroemde dorpje Xinalig! Onderweg naar Haput moesten we de (bevroren!) rivier een aantal keer oversteken. Dit leek makkelijker gezegd dan gedaan...
Eenmaal aangekomen in Haput werden we ontzettend vriendelijk ontvangen door de inwoners. We kregen een uitgebreide lunch met typische Azerbeidzjaanse kaasjes, heerlijke broden en natuurlijk verse thee! De lunch zorgde voor voldoende brandstof om de wandeling van 8km (700 hoogtemeters) te volstaan.
De uitzichten boven op de berg waren adembenemend!
Op zondag hebben Lotte en ik de middag gespendeerd in verschillende koffie & thee barretjes én hebben we onze meivakantie geboekt: we gaan namelijk samen een maand op reis! Startend in Georgië en daarna zullen we doorgaan naar Jordanië! Midden in de nacht moesten we helaas al weer afscheid van elkaar nemen. Dit keer voor een periode van drie maanden, maar we zullen snel worden herenigd in Georgië!
Comments