Tweede week (31okt - 6nov): de eerste werkweek

Op dinsdag dinsdag 1 november begin ik met mijn stage, wat inhoudt dat de maandag nog vrije dag was. Heerlijk! En wederom weer een prachtige dag om de stad te verkennen. Ik heb mijn woonwijk verkend, waar zich veel leuke winkels bevinden. Van chique herenzaken tot een chocolaterie. Daarna ben ik koffie gaan drinken bij Koffie Moffie, een café volledig in het teken van films. Na een wandeling van een half uurtje ben ik aangekomen bij de Yasil bazaar. Een grote (deels overdekte) hal waar allemaal verse groenten, fruit, specerijen, noten en diverse soorten thee verkocht worden. Met een zak vol thee, een bakje noten en een paar Azerbeidzjaanse Baklava begon ik mijn wandeling weer naar huis.

Dinsdag was mijn eerste werkdag. Eenmaal aangekomen in het grote pand genaamd ISR-Plaza, kon ik mijn weg vervolgen naar de 7e verdieping. Een verdieping die gebruikt wordt door de Nederlandse Ambassade en een deel van de Duitse. Een mooi kantoor waar we voornamelijk bezig zijn geweest met alle organisatorische zaken up- and running te krijgen.

Na de eerste werkdag vond er 's avonds een evenement genaamd het 'Illumination Project' bij het Stone Chronicle Museum, georganiseerd door de Duitse Ambassadeur Ralf Horlemann. Het evenement stond in het teken van de energiegeschiedenis van Azerbeidzjan en het erfgoed van de Duitse architectuur en techniek. Erg boeiend om op mijn eerste dag mee te mogen maken!

Op het event van de Duitse ambassade raakte ik in contact met twee stagiairs van de Duitse Ambassade en een van de AHK (de Deutschen Auslandshandelskammern). Vrijdagavond spraken we met zijn vieren af en zijn we de stad in gegaan. Eerst wat drankjes bij Finnigans en later naar de bar ROOMS.

• Funfact: In Azerbeidzjaanse kroegen zetten ze na een uur of 10 de muziek zó hard dat je elkaar nauwelijks nog kunt verstaan. Om je heen zie je mensen ook gezellig aan een tafel zitten, maar er wordt nauwelijks gepraat. Een hele andere borrelbeleving dan in Nederland!

Zondag 6 november hebben we plannen gemaakt om naar Gobustan National Park af te reizen. Het park staat bekend om haar Mud-vulcano's. Op de heenweg pakten we een taxi, klein uurtje rijden met vier man in een oude mercedes: 40 manat (23 euro). En eenmaal in de buurt van Golestan overgestap op een taxi die ons naar het museum en de mud-vulcao's kon brengen. Het museum was een aangename verassing! In the middle of nowhere ligt een twee verdieping (1 en -1) tellend museum wat van binnen erg leuk is vormgegeven. Allerlei informatieve tentoonstellingen over de eerste bewoners van de regio en andere verschillende tijdvakken in de geschiedenis.

Na het museum de taxi weer in (helaas geen Lada) en op naar de mud-vulcano's, die zich tevens ook in de middle of nowhere bevinden.

• Funfact: tanken kan hier gewoon met de motor aan en een sigaretje opsteken in de buurt van het tankstation is ook geen probleem.

Vlak naast een van de plekken waar deze vulcano's zitten wordt aan een groot hotel gebouwd. Wij vroegen ons hardop af wie daar ooit naartoe zou gaan. Er is, naast de vulcano's, niets te beleven in de buurt. Nadat we onze schoenen weer redelijk schoon hebben gekregen hebben we onze taxi-chauffeur gevraagd (twee van de jongens met wie ik op pad was spreken vloeiend Russisch) om ons naar een restaurantje te brengen, waar we uiteindelijk hebben genoten van een heerlijke lunch met klassieke Azerbeidjaanse thee. We zijn met de bus (1 manat, 60cent) teruggekeerd naar Baku.