Na het regenachtige Nederland weer achter me gelaten te hebben was het tijd voor een frisse start in Baku. En fris was het zeker, temperaturen rond de 2 graden, maar met een prachtige blauwe lucht. Een stuk aangenamer dan in Nederland.
1 en 2 januari zijn standaard vrije dagen in Azerbeidzjan. Aangezien 1 januari op een zondag viel, plakken ze er hier een extra vrije dag aan vast. Hierdoor waren maandag, dinsdag en woensdag vrije dagen voor de Azerbeidzjanen. Dit betekent dat wij vanuit huis gewerkt hebben deze dagen. Donderdag ging ik dus weer naar kantoor om de boel op te starten. Het was lekker rustig op werk dus genoeg tijd om de mailboxen door te nemen en weer up to date te raken met alle politieke situaties in het land.
Vrijdagavond ben ik naar de bioscoop geweest om te film Avatar: The Way of Water te bekijken. Er draaien voornamelijk films in het Azerbeidzjaans, Turks of Russisch in de bioscopen hier. Gelukkig draaien de grote films op enkele tijdsstippen ook het in Engels. Zaterdag had ik tickets gekocht voor een klassiek concert in een kerk die wordt gebruikt als een 'Chamber and Organ Music Hall'.
Zondag ben ik samen de Duitse stagiair op pad gegaan naar Shahdag, één van de drie skigebieden in Azerbeidzjan. Shahdag is een skigebied in de regio Qusar en vernoemd naar de bekende Shahdagberg. Qusar is vanaf Baku goed te bereiken per bus, we vertrokken om 07.30. Vanaf Qusar rijden er geregeld taxi’s naar Shahdag. Het gebied kent een drietal hotels wat tevens de enige plekken zijn om te overnachten. Dit duidt op de afwezigheid van eerlijke competitie en biedt een de facto monopolie voor de bestaande drie hotelketens.
Oorspronkelijke was de terugreis hetzelfde gepland als op de heenweg: taxi vanaf Shahdag (20 manat = 11 euro) naar Qusar en de bus van Qusar naar Baku (4 manat = 2,20 euro). Eenmaal aangekomen bij de Autovaghzal (busstation) in Qusar bleken er geen vanwege het slechte weer geen enkele bussen meer te rijden naar Baku. Wij moesten dus opzoek naar een alternatief. Je komt erachter dat je je met de beheersing van de Engelse taal redelijk staande kunt houden in Baku, maar in Qusar is dat toch echt anders. Hier spreek werkelijkwaar helemaal niemand Engels. Gelukkig sprak mijn reisgenoot Russisch, een taal die veel mensen in Azerbeidzjaan volledig beheersen (Azerbeidzjan was een voormalig Soviet-Republiek) maar liever niet meer spreken. Na veel rondvragen en constant afgewezen te worden, zijn we uiteindelijk op een groep mensen afgestapt die eruit zagen of ze naar Baku zouden gaan. Het was een ontzettend vriendelijk gezin. Zij zaten met vijf personen op de eerste twee rijen van de auto en wij mochten achterin de auto plaatsnemen. Uiteindelijk dus veilig thuis gekomen!
Dinsdag moest ik weer aan het werk. Vanwege de hevige sneeuwval in Baku was de stad totaal ontregeld. Het was voor veel mensen onmogelijk om met de auto naar kantoor te komen, vandaar dat er deels werd thuisgewerkt. Een collega en ik zijn wel gewoon naar kantoor gekomen, omdat wij ons beiden lopend naar kantoor konden begeven.
Later in de week heb ik veel afspraken gehad omtrent het inrichten van de nieuwe ambassade-website. Ik heb veel inspiratie opgehaald bij andere ambassades en gesprekken gevoerd met communicatiemedewerkers. Wanneer de website live gaat zal ik een link delen op deze blog-pagina’s.
We genieten van je verhalen groeten van Ruud en Els uit Tilburg